ایمپلنت دندانی یک پیچ از جنس تیتانیوم است که روی استخوان فک وصل می‌شود و اجازه می‌دهد که تاج دندان مصنوعی به دندان طبیعی وصل شود، پس کاشت دندان همیشه امکان پذیر نیست.
این عملیات باید توسط جراحی انجام شود زیرا باید روی استخوان کار شود تا مکان مناسب برای قرار گرفتن پیچ فراهم آید. این هم فقط بعد از چند ماه تحمل جراحت که توسط پروتز یا بریج (وسیلۀ اتصال دندان کاشته شده) روی پیچ ایجاد می‌شود، ممکن است. به بیان دیگر، فرآیند کاشت دندان طولانی است و ممکن است جراحی آزاردهنده باشد. در عوض، این دندان ها همیشگی و پایدار هستند.با این حال کاشت دندان همیشه امکان پذیر نیست ضمناً این جراحی گران تمام می‌شود. دندان مصنوعی متحرک این فایده را دارد که می‌توان هر زمانی آن را از دهان خارج کرد.
ساخت آن سریع است و خیلی فوری می‌توان آنها را جایگزین دندان های از دست رفته کرد. پروتز با رنگ دندان های کناری و شکل آنها یا دندان های از دست رفته کاملاً منطبق است. دندان مصنوعی از لحاظ مالی به صرفه تر است: هزینۀ تهیه بیشتر دندان های مصنوعی متحرک توسط بیمه پرداخت می‌شود در حالی که برای کاشت دندان پرداختی از سوی بیمه صورت نمی‌گیرد.
حداقل یک ماه زمان برای عادت کردن دهان به دندان مصنوعی زمان لازم است. در واقع، در ابتدای کار، حرف زدن و خوردن با دندان های مصنوعی نیاز به تمرین دارد.اما هر چه دندان مصنوعی بیشتر در دهان بماند، روند عادت کردن سریع تر و بهتر صورت خواهد گرفت. رعایت بهداشت دهان و دندان نیز عامل تعیین کننده ای در این فرآیند است؛ اگر دچار درد یا حساسیت غیرعادی شُدید، حتماً با دندانپزشک تان مشورت کنید. در نتیجه، ایمپلنت دندانی بسیار مفیدتر از جایگزینی دندان های از دست رفته توسط پروتز دندانی متحرک است. اما استفاده از ایمپلنت همیشه میسر نیست (از لحاظ تکنیکی و مالی) و نیازمند مدت زمان قابل توجهی است. بنابراین، دندان مصنوعی متحرک یک راه حل مناسب، ساده و بسیار سریع است. البته باید توجه داشت که هر کس مطابق با شرایط خودش راه حل مناسب را برمی‌گزیند و این امر کاملاً شخصی است. /برج دنتال
منبع مطلب: سیمرغ
